Project F1rst ondersteunt Mega Windforce BV in de ontwikkeling van een uniek type windturbine. MegaWindForce (MWF) begon in 2015 met de constatering dat het business model in de wind-industrie volledig afhankelijk is van subsidies. Op lange termijn is dat model niet houdbaar. Dit betekent dat radicale hervorming nodig is om verdere CO2-reductie te realiseren en een rendabel commercieel business model te realiseren.
Schermafbeelding 2017 05 27 om 12.26.34
Medeoprichter en uitvinder Keesjan Klant had een aantal jaren eerder al een nieuw transmissiesysteem uitgevonden, de S-drive, dat 20% efficiënter is dan alle bestaande systemen. Het denkwerk begon met de gedachte dit transmissiesysteem toe te passen in de windindustrie. De windmolens leken op dat moment tegen een maximumopbrengst van 8 MW aan te lopen. De enorme krachten die gepaard gaan met de daarvoor benodigde enorme windmolens resulteren in toenemende materiaal (in)toleranties en hoge onderhoudskosten.
De oplossing lag volgens MWF in lichtere materialen, koeling en een andere overbrenging. Dit bracht echter nog steeds niet een zodanig substantiële kostenreductie en verhoging van de efficiency, dat productie zonder subsidie mogelijk zou worden. Wat belangrijk is, is dat 80% van de opgewekte energie door een windmolen wordt opgebracht door de buitenste 20% van de bladen. Vanuit deze constatering is MWF volledig opnieuw gaan denken. Dit leidde tot de vraag waarom bij een conventionele windturbine alle krachten samen komen in een centraal punt, waarmee een kwetsbaar onderdeel in het ontwerp ontstaat. Juist in dit punt ontstaat veel uitval en onderhoud. Hieruit ontstond de gedachte een ring toe te passen in het ontwerp. De opgewekte energie komt immers nauwelijks vanuit dit gebied. Vanuit deze nieuwe gedachte was een andere overbrenging ook niet meer nodig.
De volgende fase was een bureaustudie van bestaande patenten. Toen bleek dat het ontwerp niet gepatenteerd is een patent aangevraagd op het ontwerp. MWF heeft een turbine ontworpen zonder naaf, zonder nacelle (de behuizing op de top van de mast waar de omzetting van de windkracht plaatsvindt) en zonder versnellingsbak. De opbouw van de turbine kan zonder het gebruik van een hijskraan. Het ontwerp zorgt daarnaast voor veel minder lawaai en veel minder slagschaduw dan bij de huidige conventionele turbines. Daarnaast is er sprake van een veel hogere betrouwbaarheid. Daarbij wordt gebruik gemaakt van bestaande technieken uit andere industrieën die op een unieke wijze met elkaar zijn gecombineerd.
De fase van onderzoek, voorbereiding en vastlegging van patenten is afgerond. Vanuit de TU Delft, TU Leuven, ECN Petten en specialisten in de windindustrie van advocatenkantoor Norton Rose Fullbright (New York) is naar onze studie gekeken. Dat heeft geresulteerd in een validatie van het concept middels een C-DA certificering (Design Approval, niveau C) van DEWI-OCC Offshore and Certification Centre GmbH (Bremen), een onderdeel van Underwriters Laboratory (UL).
Op dit moment wordt het eerste prototype gebouwd. Hiervoor is onder meer subsidie beschikbaar gesteld door het Samenwerkingsverband Noord-Nederland (SNN) en de provincie Groningen. Inmiddels is een netwerk van partijen rond Mega Windforce ontstaan, waaronder Groningen Seaports, Stork Fluor, Entrance, Groeifonds (Economic Board Groningen) en de NOM. Doel van deze partijen is het realiseren van een productielocatie in Groningen.
Kijk voor meer informatie en de laatste stand van zaken op www.megawindforce.com